Zapewnienie bezpieczeństwa misji dyplomatycznym państw obcych na terenie RP
Rzeczpospolita Polska jako współuczestnik i pełno-prawny członek wspólnoty międzynarodowej utrzymuje stosunki dyplomatyczne z wieloma krajami oraz współ-pracuje z organizacjami międzynarodowymi. Spełnianie w stosunku do personelu dyplomatycznego państw ob-cych oraz organizacji międzynarodowych roli państwa gospodarza nakłada na władze Rzeczypospolitej Polskiej szereg obowiązków. Do najważniejszych z nich należy zapewnienie bezpieczeństwa misjom dyplomatycznym państw obcych funkcjonującym na zasadach prawa mię-dzynarodowego oraz Konwencji Wiedeńskiej o Stosun-kach Dyplomatycznych [1] i korzystającym z przywileju nietykalności.
Konwencja została przyjęta 18 kwietnia 1961 r. w Wiedniu na zakończenie konferencji międzynaro-dowej, w której brało udział 81 państw. Reguluje m.in. ustanawianie stosunków dyplomatycznych między pań-stwami, funkcje misji dyplomatycznych, przywileje i immunitety dyplomatyczne. Przyczyniać się ma ona do rozwoju przyjaznych stosunków między państwami bez względu na różność ich systemów ustrojowych i spo-łecznych. Celem tych przywilejów i immunitetów jest
УДК 342.7
Struniawski Jarosław,
Doktor, podinspektor Policji Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie
Nepelski Mariusz,
Doktor, podinspektor Policji Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie
WYBRANE ASPEKTY OCHRONY POLSKICH
I ZAGRANICZNYCH PLAC
Ó
WEK MISJI DYPLOMATYCZNYCH
Ochrona placówek dyplomatycznych jest niezmiernie ważna z punktu widzenia samego bez -pieczeństwa, ale również wizerunkowego kraju na arenie międzynarodowej. Zapewnienie bezpieczeństwa polskich i zagranicznych misji dyplomatycznych nakłada na władze Rzeczy -pospolitej Polskiej szereg obowiązków. Do najważniejszych z nich należy zapewnienie bez -pieczeństwa misjom dyplomatycznym państw obcych. Ochrona placówek dyplomatycznych i konsularnych państw obcych zlokalizowanych na terenie Polski realizowana jest m.in. przez Policję i Biuro Ochrony Rządu.
zabezpieczenie skutecznego wykony-wania funkcji przez misje dyploma-tyczne reprezentujące ich państwa. Ideą umowy jest uznanie przez państwa bę-dące Stronami Konwencji statusu przed-stawicieli dyplomatycznych.
Państwo przyjmujące ma obowiązek zagwarantowania ochrony osoby przed-stawiciela dyplomatycznego przez za-pobiegnięcie wszelkich zamachów na jego osobę, wolność lub godność. Jest on nietykalny – nie podlega aresztowa-niu ani zatrzymaaresztowa-niu w żadnej formie. Ponadto należy zapewnić wszystkim członkom misji swobody poruszania się i podróżowania na swoim terytorium.
Konwencja zapewnia nietykalność pomieszczeń misji, tj. budynków lub części budynków i terenów przyległych do nich, niezależnie od tego, kto jest ich właścicielem, użytkowane dla celów mi-sji, łącznie z rezydencją szefa misji. W związku z tym funkcjonariusze państwa przyjmującego nie mogą do nich wkra-czać, chyba że uzyskają na to zgodę szefa misji. Państwo przyjmujące ma szcze-gólny obowiązek przedsięwzięcia wszel-kich stosownych kroków dla ochrony pomieszczeń misji przed jakimkolwiek wtargnięciem lub szkodą oraz zapobie-żenia jakiemukolwiek zakłóceniu spo-koju misji lub uchybieniu jej godności. Również rezydencja prywatna przedsta-wiciela dyplomatycznego oraz jego do-kumenty, korespondencja, mienie korzy-sta z takiej samej nietykalności i ochrony jak pomieszczenia misji.
Jeżeli stosunki między dwoma pań-stwami zostały zerwane lub też jeżeli misja została na stałe lub czasowo od-wołana państwo przyjmujące obowią-zane jest, nawet w wypadku konfliktu zbrojnego, szanować i ochraniać
po-mieszczenia misji wraz z jej mieniem i archiwami. Państwo wysyłające może powierzyć ochronę swych interesów oraz interesów swych obywateli oraz pieczę nad pomieszczeniami misji wraz z jej mieniem i archiwami państwu trze-ciemu, które jest do przyjęcia dla pań-stwa przyjmującego.
Omawiając problematykę roli pań-stwa przyjmującego na terytorium kraju przedstawicieli państw wysyłających należy również zwrócić uwagę na re-gulacje prawne dotyczące stosunków, przywilejów i immunitetów konsular-nych. Kwestie te reguluje Konwen-cja wiedeńska o stosunkach konsular-nych sporządzona w Wiedniu w dniu 24 kwietnia 1963 r. [2].
Istotą konwencji jest przyczynie-nie się do rozwoju przyjaznych stosun-ków między państwami bez względu na różnice w ich systemach ustrojowych i społecznych. Celem przywilejów i im-munitetów, będących przedmiotem kon-wencji, nie jest zapewnienie korzyści poszczególnym osobom, lecz zapewnie-nie skutecznego wykonywania funkcji przez urzędy konsularne w imieniu ich państw, potwierdzając, że normy mię-dzynarodowego prawa zwyczajowego będą nadal obowiązywać w sprawach, które nie zostały wyraźnie uregulowane postanowieniami konwencji.
Państwo przyjmujące stosuje wszel-kie niezbędne środki dla ochrony po-mieszczeń konsularnych urzędu konsu-larnego budynki lub części budynków i tereny przyległe do nich, niezależnie od tego, czyją są własnością, używane wy-łącznie do celów urzędu konsularnego), kierowanego przez honorowego urzęd-nika konsularnego, przed jakimkolwiek wtargnięciem lub szkodą oraz dla za-pobieżenia jakiemukolwiek zakłóceniu spokoju urzędu konsularnego lub uchy-bieniu jego godności. W przypadku ze-rwania stosunków konsularnych między dwoma państwami państwo przyjmu-jące jest obowiązane, nawet w razie konfliktu zbrojnego, szanować i ochra-niać pomieszczenia konsularne, mie-nie urzędu konsularnego i archiwa kon-sularne. Ponadto państwo wysyłające może powierzyć pieczę nad pomieszcze-niami konsularnymi, mieniem znajdują-cym się w tych pomieszczeniach i ar-chiwami konsularnymi, a także ochronę swych interesów oraz interesów swych obywateli państwu trzeciemu, zaakcep-towanemu przez państwo przyjmujące. Konwencja zapewnia nietykalność pomieszczeń konsularnych. Władze państwa przyjmującego nie mogą wkra-czać do tej części pomieszczeń konsu-larnych, które urząd konsularny używa wyłącznie na potrzeby swojej pracy, chyba że wyrazi na to zgodę kierownik urzędu konsularnego, osoba przez niego wyznaczona lub kierownik przedstawi-cielstwa dyplomatycznego państwa wy-syłającego. Zgody kierownika urzędu konsularnego można się jednak dommywać w razie pożaru lub innego nie-szczęśliwego wypadku wymagającego niezwłocznych czynności ochronnych. Państwo przyjmujące ma szczególny
obowiązek przedsięwzięcia wszelkich stosownych środków dla ochrony po-mieszczeń konsularnych przed jakim-kolwiek wtargnięciem lub szkodą oraz dla zapobieżenia jakiemukolwiek zakłó-ceniu spokoju urzędu konsularnego lub uchybieniu jego godności.
Ponadto państwo przyjmujące ma również obowiązek zagwarantowa-nia ochrony urzędników konsularnych przez zastosowanie wszelkich środków dla zapobiegania jakimkolwiek zama-chom na ich osoby, wolność lub god-ność oraz traktowania ich z należnym szacunkiem.
Rola Policji w ochronie placówek dyplomatycznych i konsularnych
państw obcych
Ochrona placówek dyplomatycz-nych i konsulardyplomatycz-nych państw obcych zlo-kalizowanych na terenie Polski realizo-wana jest m.in. przez Policję. W myśl art. 1 ustawy o Policji [3] jest ona jed-nym z najważniejszych podmiotów ad-ministracji publicznej służących społe-czeństwu, a wyznaczonych do ochrony bezpieczeństwa ludzi oraz do utrzymy-wania bezpieczeństwa i porządku pu-blicznego. Ma ona największe kompe-tencje i uprawnienia formalnoprawne, upoważniające do skutecznej walki z wszelkimi rodzajami przestępczości i patologii społecznych.
Policja jest umundurowaną i uzbro-joną formacją służącą społeczeństwu i przeznaczoną do:
• ochrony życia i zdrowia ludzi oraz mienia przed bezprawnymi zamachami naruszającymi te dobra;
oraz w środkach publicznego transportu i komunikacji publicznej, w ruchu dro-gowym i na wodach przeznaczonych do powszechnego korzystania;
• inicjowania i organizowania dzia-łań mających na celu zapobieganie po-pełniania przestępstw, wykroczeń oraz zjawisk kryminogennych i współdziała-nie w tym zakresie z organami państwo-wymi, samorządowymi i organizacjami społecznymi;
• wykrywanie przestępstw i wykro-czeń oraz ściganie ich sprawców;
• nadzór nad strażami gminnymi (miejskimi) oraz nad specjalistycznymi uzbrojonymi formacjami ochronnymi w zakresie określonym w odrębnych prze-pisach. Policja kontroluje przestrzega-nie przepisów porządkowych i admini-stracyjnych związanych z działalnością publiczną lub obowiązujących w miej-scach publicznych.
Policja w ramach reagowania na za-grożenia terrorystyczne realizuje cały szereg czynności związanych z rozpo-znaniem operacyjnym osób pochodzą-cych z państw tzw. wysokiego ryzyka. Zadania związane z zapobieganiem za-grożeniom terrorystycznym realizo-wane są przy współpracy ze służbami policyjnymi krajów Unii Europejskiej.
Jedynym podmiotem organizacyj-nym w strukturach polskiej Policji re-alizującym zadania stałe związane z za-pewnieniem bezpieczeństwa siedzibom przedstawicielstw organizacji między-narodowych korzystających z przywile-jów dyplomatycznych w RP i rezydencji szefów placówek misji dyplomatycz-nych, konsularnych realizują funkcjo-nariusze powołanej w tym celu spe-cjalistycznej komórki pozostającej w strukturze Komendy Stołecznej Policji,
tj. Wydziału Ochrony Placówek Dyplo-matycznych (WOPD KSP). Został on utworzony w dniu 1 sierpnia 2001 r., a przyjęte i stosowane rozwiązania syste-mowe związane z ochroną misji dyplo-matycznych odpowiadają standardom światowym.
Wszystkie obiekty dyplomatyczne usytuowane na terenie miasta stołecz-nego Warszawy, bez względu na ich wielkość i lokalizację mają zapewnioną całodobową ochronę. Obiekty, a także wszyscy akredytowani w Polsce dyplo-maci, niezależnie od potencjału kraju wysyłającego, jego zaangażowania na arenie międzynarodowej, czy uczest-nictwa w sojuszach o charakterze mili-tarnym i gospodarczym, traktowani są z równą i należytą powagą.
Zadania nałożone na WOPD KSP re-alizowane są przy współpracy m.in. z:
• Biurem Ochrony Rządu zgodnie z obowiązującymi bilateralnymi porozu-mieniami pomiędzy BOR a Komendą Stołeczną Policji dotyczącymi organi-zowanych przez szefów misji dyploma-tycznych spotkań z udziałem przedsta-wicieli władz RP;
• Komendantami i Naczelnikami ko-mórek organizacyjnych Komendy Sto-łecznej Policji i jednostek organizacyj-nych Policji właściwymi ze względu na umiejscowienie ochranianych obiektów dyplomatycznych;
Stołeczne Policji uwag oraz oczekiwań dotyczących funkcjonowania systemu ochrony. Protokół Dyplomatyczny Mi-nisterstwa Spraw Zagranicznych pełni w Rzeczypospolitej Polskiej rolę proto-kołu państwowego, który ustala lub po-twierdza ogólne zasady protokołu do sto-sowania przez administrację państwową i samorządową w stosunkach z partne-rami zagranicznymi oraz z miejscowym korpusem dyplomatycznym i konsular-nym. Protokół Dyplomatyczny między innymi: przygotowuje plany i programy wizyt głów państw, szefów rządów i mi-nistrów spraw zagranicznych oraz od-powiada za ich realizację, współdziała z właściwymi komórkami organizacyj-nymi w przygotowaniu i realizacji pro-gramów wizyt sekretarza stanu, podse-kretarzy stanu i dyrektora generalnego służby zagranicznej. Protokół Dyploma-tyczny przygotowuje audiencje przed-stawicieli dyplomatycznych państw ob-cych u prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, prezesa Rady Ministrów, mar-szałków Sejmu i Senatu oraz ministra spraw zagranicznych, stosownie do po-trzeb merytorycznych uczestniczy w or-ganizacji wizyt pełnomocnych przed-stawicieli Rzeczypospolitej Polskiej u prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, prezesa Rady Ministrów oraz ministra spraw zagranicznych, zapewnia obsługę protokolarną przyjęć dyplomatycznych wydawanych przez prezydenta, prezesa Rady Ministrów oraz ministra spraw za-granicznych, sekretarza stanu, podse-kretarzy stanu i dyrektora generalnego służby zagranicznej.
Policjanci wydziału wykonują za-dania ochronne i patrolowo-ochronne, zgodnie ze specyfiką terytorialnego rozmieszczenia na terenie Warszawy
siedzib placówek dyplomatycznych i konsularnych oraz rezydencji ich kie-rowników z uwzględnieniem stopnia ich potencjalnego zagrożenia. W skali aglo-meracji warszawskiej w chwili obec-nej policjanci wydziału ochraniają 215 misji dyplomatycznych, usytuowanych w 173 obiektach na terenie 6 Komend Rejonowych Policji. W skład ochrania-nych misji dyplomatyczochrania-nych wchodzą: 93 ambasady i 122 inne misje dyploma-tyczne (biura, wydziały, konsulaty ge-neralne, samodzielne konsulaty, rezy-dencje, przedstawicielstwa, nuncjatura. Ochrona misji dyplomatycznych ob-jętych systemem ochrony realizowana jest w trzech podstawowych formach pełnienia służby policyjnej tj.: posterun-ków stałych, patroli pieszych oraz pa-troli zmotoryzowanych. Ochrona placó-wek dyplomatycznych realizowana jest przez całą dobę, w systemie ciągłym.
w celu niedopuszczenia do zaistnienia niebezpiecznych zdarzeń.
Do szczegółowych zadań WOPD na-leżą zadania w zakresie sprawnej i sku-tecznej fizycznej ochrony siedzib misji dyplomatycznych, ich personelu oraz prewencyjnego zabezpieczania w rejo-nach ochranianych placówek dyploma-tycznych na terenie miasta stołecznego Warszawy, m.in. przez:
• prowadzenie bieżącej oceny stanu bezpieczeństwa i porządku publicznego w obrębie ochranianych obiektów dy-plomatycznych oraz policyjnych;
• ochronę siedzib obcych misji dy-plomatycznych, ich personelu oraz pre-wencyjnym zabezpieczeniu bezpie-czeństwa i porządku publicznego w rejonach ochranianych placówek dy-plomatycznych na terenie miasta War-szawy;
• zapobieganie przestępstwom i wy-kroczeniom w rejonie pełnienia służby;
• zapobieganie zamachom wymie-rzonym w ochraniane obiekty oraz członków ich personelu;
• podejmowanie czynności mających na celu ochronę życia i zdrowia obywa-teli oraz mienia przed bezprawnymi za-machami naruszającymi te dobra;
• realizowanie zadań wynikających z przyjętych ustaleń lub sugestii strony ochranianej przekazanych Policji za po-średnictwem Protokołu Dyplomatycz-nego MSZ.
Ważnym elementem realizowanych zadań przez policjantów WOPD KSP jest zabezpieczanie siedzib ambasad oraz rezydencji szefów misji dyploma-tycznych podczas różnego rodzaju ofi-cjalnych spotkań i uroczystości w tym z udziałem najwyższych przedstawicieli władz państwowych RP.
Obowiązująca w Polsce konstytu-cyjna zasada wolności głoszonych prze-konań, wolności zrzeszania się i manife-stowania powoduje, iż istnieją w Polsce różnego rodzaju grupy nieformalne oraz stowarzyszenia, wyrażające sprzeciw wobec polityki wewnętrznej i zagra-nicznej wielu państw w kontekście np. przestrzegania praw człowieka, ochrony środowiska, zaangażowania w działa-nia zbrojne czy też w kontekście ekono-micznym. Korzystają one często z tych praw organizując różnego rodzaju de-monstracje i pikiety przed wybranymi misjami dyplomatycznymi, które trak-towane są przez nich jako przedstawi-cielstwa rządów poszczególnych kra-jów. Realia te nakładają na policjantów WOPD KSP obowiązek elastyczności w prowadzonych działaniach, aby umoż-liwić obywatelom korzystanie z przy-sługujących im praw i wolności a jed-nocześnie zapewnić bezpieczeństwo i prawidłowy tok funkcjonowania placó-wek z zachowaniem zasady poszanowa-nia nietykalności i godności misji dy-plomatycznej jako urzędu.
Współdziałanie Policji i BOR w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa i porządku publicznego
w miejscach pobytu osób ochranianych
for-macją, wykonująca zadania z zakresu ochrony osób, obiektów i urządzeń. Do jego głównych zadań należy ochrona osób i obiektów ważnych ze względu na dobro i interes państwa oraz prowadze-nie rozpoznania pirotechniczno – radio-logicznego obiektów Sejmu i Senatu.
BOR ochrania obiekty służące: Pre-zydentowi Rzeczypospolitej Polskiej, Prezesowi Rady Ministrów, ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych oraz ministrowi właściwemu do spraw zagranicznych, polskie przedstawiciel-stwa dyplomatyczne, urzędy konsularne oraz przedstawicielstwa przy organiza-cjach międzynarodowych poza grani-cami Rzeczypospolitej Polskiej, jak też inne obiekty i urządzenia o szczegól-nym znaczeniu.
Ważnym zadaniem BOR pozostaje zapewnienie właściwego bezpieczeń-stwa, w szczególności przed zagroże-niami terrorystycznymi. W tym zakre-sie niezbędne jest stałe współdziałanie wszystkich organów państwa, w kompe-tencjach których pozostaje szeroko ro-zumiane bezpieczeństwo placówek dy-plomatycznych.
Ustawa o Biurze Ochrony Rządu, w ramach której funkcjonariusze tej for-macji wykonują swoje ustawowe obo-wiązki, nie wymienia w żadnym ele-mencie źródeł, rodzaju lub charakteru zagrożeń, jakie mogłyby być podstawą do podejmowania działań przez funk-cjonariuszy, w szczególności zagrożeń generowanych przez współczesny terro-ryzm – nie oznacza to, że nie mogą one mieć właśnie takiego charakteru.
Działalność BOR, skupiona jest na zintensyfikowaniu rozpoznania i ana-lizy potencjalnych zagrożeń oraz za-pobieganiu im przez doskonalenie
wy-szkolenia funkcjonariuszy, wyposażenie w nowoczesny sprzęt oraz ścisłą współ-pracę z Policją, Agencją Bezpieczeń-stwa Wewnętrznego i innymi wyspecja-lizowanymi instytucjami państwowymi. Ponadto Biuro Ochrony Rządu prowa-dzi prowa-działania służące: aktualizacji bazy danych, w oparciu o które funkcjonują systemy ochrony obiektów; opracowy-waniu i wdrażaniu procedur postępowa-nia na wypadek zagrożeń terrorystycz-nych, w tym udoskonalaniu sposobów ewakuacji osób chronionych oraz reali-zowaniu procedur ochrony korespon-dencji i przesyłek.
Podczas sprawowania przez Polskę Przewodnictwa w Radzie Unii Europej-skiej w 2012 r., Biuro Ochrony Rządu odpowiadało za zapewnienie bezpie-czeństwa osób i obiektów. Jego zada-niem było rozpoznawanie i analizowanie potencjalnych zagrożeń, zapobieganie powstawaniu zagrożeń, koordynowanie realizacji działań ochronnych, wyko-nywanie bezpośredniej ochrony, odpo-wiedzialne było za zapewnienie bezpie-czeństwa wytypowanych spotkań oraz osób podlegających ustawowej ochro-nie BOR, biorących udział w spotka-niach Rady Unii Europejskiej.
w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa i porządku publicznego w miejscach pobytu osób ochranianych przez Biuro Ochrony Rządu.
Współdziałanie realizowane jest w zakresie działań związanych z zapew-nieniem bezpieczeństwa osobie (oso-bom) na obszarze ograniczonym bez-pośrednimi działaniami Biura Ochrony Rządu. Zadania wykonywane w tym obszarze określane są przez BOR, a wszystkie siły policyjne działające na tym obszarze podlegają kierowaniu przez pracowników tej instytucji. Po-nadto realizowane są działania zwią-zane z zapewnieniem ogólnie rozu-mianego bezpieczeństwa i porządku w rejonach przylegających do miejsc po-bytu wymienionych osób. Za działania te odpowiada Policja, jednakże podczas określania zadań dla służb i sił policyj-nych, uwzględnia się wnioski i propo-zycje Biura Ochrony Rządu, wynika-jące z konieczności realizacji potrzeb protokołu dyplomatycznego oraz pro-gramu wizyty. Realizując zadania doty-czące współdziałania Policji z Biurem Ochrony Rządu, przestrzegana jest za-sada, że to BOR przygotowuje wizytę osoby ochranianej w zakresie działań wpływających na jej bezpieczeństwo.
Współdziałanie między funkcjona-riuszami Policji i BOR polega również na przeprowadzeniu rozpoznania piro-technicznego obiektów i miejsc czaso-wego pobytu osób objętych ochroną, tras przejazdu, środków transportu w tym pojazdów samochodowych wcho-dzących w skład kolumn specjalnych, kontrola detektorowa osób oraz bagażu i sprzętu.
W przypadku udziału ochranianych osób w imprezach masowych,
funkcjo-nariusze BOR – mając na uwadze ich bezpieczeństwo – przeprowadzają kon-trolę obiektów i miejsc pod kątem zagro-żeń życia i zdrowia. Kontrola obejmuje miejsca newralgiczne pod kątem plano-wanej wizyty VIP-ów, tj.: ciągi komuni-kacyjne oraz sprawdzanie m.in. wenty-lacji żywności. Kontroli poddawane są także miejsca budowy obiektów sporto-wych, na których w przyszłości będą go-ścić osoby przez nich ochraniane, np. w przypadku meczów międzynarodowych (kontrola taka odbywała się m.in. na Stadionie Narodowym w Warszawie), koncertów muzycznych, a także uroczy-stości państwowych, bądź kościelnych. Informacje o spostrzeżeniach, uwagach z kontroli dotyczących realizacji bu-dowy przekazywane są inwestorom i podmiotom odpowiedzialnym za odbiór techniczny tych obiektów.
Kolejnym wyzwaniem dla prawidło-wego współdziałania wyżej opisanych podmiotów w zakresie ochrony obiek-tów i urządzeń ważnych ze względu na dobro i interes państwa jest ochrona po-rządku publicznego w trakcie zgroma-dzeń i uroczystości publicznych wyso-kiego ryzyka.
Współdziałanie Policji i Biura Ochrony Rządu dotyczy zgromadzeń publicznych organizowanych m.in. przed Kancelarią Prezesa Rady Mini-strów przez określone grupy społeczne i związki zawodowe. Niestety, w prze-szłości dochodziło do zakłóceń bezpie-czeństwa, m.in.: ataków na funkcjona-riuszy Policji, niszczenia mienia oraz prób wtargnięcia do obiektu chronio-nego i jego okupacja. W ostatnich la-tach podobne sytuacje miały miejsce podczas uroczystości organizowanych w Warszawie przed Pałacem Prezydenc-kim w rocznicę katastrofy smoleńskiej (od 10 kwietnia 2010 r. organizowane tzw. miesięcznice i rocznice) oraz w czasie marszu niepodległościowego or-ganizowanego przez ugrupowania pra-wicowe.
Współdziałanie w tych sytuacjach opisywanych instytucji polega na bie-żącej wymianie informacji między służbami oraz wspólnych uzgodnień i działań. Jeżeli działania Policji są pro-wadzone w formie operacji lub ak-cji policyjnej, to sztab policyjny jest wzmocniony funkcjonariuszem BOR, który jest upoważniony przez kierow-nika komórki organizacyjnej BOR do przeprowadzania uzgodnień sposobów realizacji zadań związanych z działa-niami ochronnymi BOR.
Podsumowanie
Ochrona placówek dyplomatycz-nych jest niezmiernie ważna z punktu widzenia samego bezpieczeństwa, ale również wizerunkowego kraju na arenie międzynarodowej. Polska, wypełnia-jąc postanowienia umów międzynaro-dowych, m.in. Konwencji Wiedeńskiej, jako kraj przyjmujący (gospodarz) ma
za zadanie zapewnienie bezpieczeństwa misjom dyplomatycznym państw ob-cych. Prawidłowe realizowanie tych za-dań wpływa z pewnością na pozytywne relacje przede wszystkim z państwami wysyłającymi swoich przedstawicieli do Polski.
Jednak wydarzenia/incydenty ta-kie jak z dnia 11 listopada 2013 r. pod-czas obchodów rocznicy Święta Nie-podległości w Warszawie, niekorzystnie wpływają na wizerunek kraju, jak i re-lacje z innymi państwami. Zachowania chuligańskie uczestników marszu nie-podległościowego w postaci spalenia policyjnego pomieszczenia wartowni-czego pod ambasadą rosyjską oraz rzu-canie rac na teren ambasady zostały negatywnie ocenione przez media za-graniczne i rząd Rosji.
Powyższe ataki skierowane w przedstawicielstwa państw obcych powodują krytykę władzy i służb od-powiedzialnych za zapewnienie bez-pieczeństwa. Rolą państwa jest uświadomienie obywatelom, że ta-kie negatywnie zachowania powo-dują utrudnienia w sprawowaniu po-lityki zagranicznej rządu, ale również – jak miało to miejsce w Rosji przed polską ambasadą w Moskwie – nara-żają przedstawicielstwa polskich misji i obywateli przebywających w danym państwie na różnego rodzaju niebez-pieczeństwa, w tym zagrożenia zdro-wia, życia i ich mienia. W związku z tym niezmiernie istotna jest edukacjai ostracyzm całego społeczeństwa.
Literatura:
2. Konwencja Wiedeńska o Stosunkach Konsularnych // Dziennik Ustaw z 17 maja 1982 r., nr 13, poz. 98.
3. Ustawa z 6 kwietnia 1990 r. o Policji // Dziennik Ustaw z 1990 r., nr 30, poz. 179 z późń. zm.
4. Ustawa z 16 marca 2001 r. o Biu-rze Ochrony Rządu // Dziennik Ustaw z 30 marca 2001 r., nr 27 poz. 298.
Струнявські Я., Непельські М. Деякі аспекти захисту польських і зарубіж
-них місій.
Захист дипломатичних місій є надзвичайно важливим з точки зору не лише безпеки, але й іміджу країни на міжнародному рівні. Забезпечення безпеки польських та іноземних дипломатичних місій накладає на польський уряд низку обов’язків. Найбільш важливим з них є забезпечення безпеки диплома -тичних представництв іноземних держав. Захист диплома-тичних і консуль -ських представництв зарубіжних країн, розташованих на території Польщі, реалізується зокрема поліцією та Бюро охорони уряду.
Ключові слова: безпека, права, захист, безпека, дипломатичні місії.
Струнявськи Я., Непельски М. Некоторые аспекты защиты польских и за
-рубежных миссий.
Защита дипломатических миссий является чрезвычайно важной не только с точки зрения безопасности, но и имиджа страны на международном уровне. Обеспечение безопасности польских и иностранных дипломатиче -ских миссий налагает на польское правительство ряд обязанностей. Наи -более важной из них является обеспечение безопасности дипломатических представительств иностранных государств. Защита дипломатических и консульских представительств зарубежных стран, расположенных на территории Польши, реализуется в частности полицией и Бюро охраны правительства.
Ключевые слова: безопасность, права, защита, безопасность, дипломатические миссии.
Struniawski J., Nepelski M. Selected aspects of the protection of Polish and foreign diplomatic missions.
Diplomatic protection is extremely important not only in respect of the security, but also in respect of the international image of the country. Ensuring the security of Polish and foreign diplomatic missions imposed on the Polish government a num -ber of obligations. The most important is to ensure security of diplomatic missions of foreign countries. Police and the Government Protection Bureau realize the pro -tection of diplomatic and consular representatives of foreign countries located in Poland.
Key words: safety, law, protection, security, diplomatic missions.
