6. ISBN Syn

Goþrún dimmblá skráir

mál litlu kjaftforu völvu

Óðsmál in fornu

6.

Syn

Glasir Valhöll einherjar

Göia goði, Óðsmál, http://www.mmedia.is/odsmal freyjukettir@mmedia.is; odsmal@mmedia.is Norræn menning ***************************************** +354 694 1264; +354 552 8080

paapam synd,

satyam eva djayate

sat-tva sattva satt sannleikur satya

ííshvara sat-tvam tilvera æðri máttarvalda, ginnungagap hið ginnhelgasta er sannleikurinn.

Mannleg vitund er það.

-- Þarf ekki að trúa á neitt, aðeins skilja.

Sumir telja Synju bera eitt af nöfnum Friggjar (18.)

sem spannar líf manna úr rótum í leðju upp í sólbjartan himin, og að ekkert fær flekkað hinn eiginlega ódauðlega mann.

Ein situr hún úti, lítil völva,

fremur valkyrju,

sekkur í Sökkvabekk og Fensali finnur gapið mikla sem sig.

Hún ætlar að spyrja Synju um hið ótæra og syndina um Glasi,

um svonefnda síu, sigti, filter.

Litla kjaftfora völva er í dái dhyaana (mediterar) frá því sem maður sér með augunum, finnur, hugsar, heyrir,

frá því sem er í heimi mannlegra hugsana. dvína, kyrra hugann dhyaana

Hún hefur fórnað einstaklingsvitund í alheimsvitund, Óðinn gefinn Óðni, hún gefin Óðni,

Það er tær vitund. Engin hugsun. Tívasjöt.

Syn, Glasir, Valhöll

-Hver ert þú, Syn, og hverju synjar þú?

Hví eru sannindi, synþ og synjun í einni gyðju?

-Ek em sía, sigti,

neita synþ og æski vígslu,

satt, sattva, synja, saðr, sannr, synþ, sía/sigti, vígja,

Tærleikinn einn kemst í Glasi hinn gulllaufgaða.

Syn er sía!!

Syn synjar synþ inngöngu.

Mamma segir: -Nei, nei, nei! Ekki á fjósastígvélunum inní stássstofu, elsku barn!

-Hvernig vígir þú, Syn?

Enginn getur gert það fyrir annan. Engin er áeggjan.

En þeim sem vita af mér veitist auðvelt að lifa þannig að enginn gruggur safnist upp.

Tærir menn komast í Valhöll, sprelllifandi, á einhverju æviskeiði sínu. Þeir eru einherjar.

Lifið í sátt við þundu og goð, ei stríða gegn framþróun.

Vígið taugakerfið ykkar til fullkomins tærleika. (31.) Það er uppljómun. Slík hegðan kemur sjálfkrafa og áreynzlulaust hinum tæra manni. Lif í sátt við guðin,

því Þundarflæði náttúrulögmálanna er í átt til framþróunar. Þróun er ætíð áfram, aldrei aftur á bak. (28.)

Staðnið ekki á þróunarbrautu ykkar. Það er ónýtt líf, ónýtt ævi.

-Seg mér, blíða Syn, sanna gyðja,hvort menn þurfa að lifa í sífelldum meðvituðum hegðunarásetningi.

Hve er tilgangurinn, hverju keppum við að, og hvers vegna?.

-Fullkomlega týrétt hegðan kemur sjálfkrafa og áreynzlulaust hjá hinum tæra manni.

Ásetningur er að vísu góður, að segja sannleikann ljúflega,

ekki að menn verði fullkomnir með því að temja sér að hugsa jákvætt og rétt.

satyam brúúyaat príyam brúúyaat

segið sannleikann fagurlega, aldrei hastarlega, og oft má satt kyrrt liggja, ekki tala um hið neikvæða þótt það sé satt,

en

hér er raunar verið að tala um sannleikann sem er ginnungagap. Segið frá hinum ljúfasta sannleik sem til er.

Segið ljúflega frá ííshvara sattvam tilveru þess sem æðra er heimi, ginnungagapi og fimbulmætti þess.

Sumt af því sem mennirnir segja er mikil tímasóun,

og menn ættu að skilja (33.) að þeir eru það sem þeir hugsa og segja. Tilgangurinn, hverju keppa ætti að, hvert mannsævin leiðir mennina? Til fullkomnunar, litla kjaftfora völva, stefnir allt.

Allt sækir í fullkomnun.

Allir eru að þjálfa sig til að ná árangri, ekki satt? Sumir í hinu og þessu í henni verslu.

En hinn sanni tilgangur er að þróast á þessari okkar ævi til fullkomnunar.

Það er Síðhöttur / Siddhartha. (29.) siddhi fullkomnun artha markmið Ég veit ekki hvort börnin vita það.

Hver ætti að segja þeim það ef ekki foreldrar og kennarar? Og hvað ef enginn sagði þeim?

Manninum er eiginlegt að sæka í hið fullkomna, enda er hann úr hinu fullkomna kominn.

Grugglaus er hann hið fullkomna. (31.)

Maðurinn er í raun að leita síns guðlega innsta upprunalega eðlis, en sér það eigi fyrir eigin tröllum og ósvinnu.

Skilur etv ekki, veit etv ekki, en samt er maðurinn alla tíð að leita hins fullkomna, hins guðlega, hins tæra.

Þegar enginn kennir hvar á að leita og hvernig á að þróast á hraðferð í Valhöll, er mönnum vandi á höndum, einsog leitandi í myrkri -- í engri sól með svört sólgleraugu á nefinu.

Og sjá sumir þá heldur engan tilgang,

því eitt sinn mun hver búkur deyja hvort eð er, gruggugur eða tær.

Sumri sjá þetta lífsbrölt allt sem eitt allsherjar tilgangslaust vesen, eða allsherjar svallveizlu og gaman,

en að vera að komast í gegnum eitthvert gatasigti í Glasi, -- sem kannski er ekki til nema í gömlum sögum --

hver eyðir tíma í svoleiðis ef hann hefur ekki þekkinguna ekki skilninginn?

Hinir tæru menn

-- sem hafa grugglausan Sleipni, tært taugakerfi, eru einherjar, lifa hið fullkomna --

vita þetta, sjá þetta,

og þeir þurfa ekki lengur að streða við að eyða ótærleika, hinir sem ekki sjá, þurfa verulega á þekkingunni að halda. En þeir eiga það til að skilja ekki tilganginn með öllum leiknum! Segjast etv ekkert hafa við einhverja æðri þekkingu að gera!! Allt bara ágætt án svoleiðis yfirskilvitslegra pælinga.

-Sá sem ekki er tær er þá í tvennskonar vanda: 1) hann sér ekki fyrir eigin ósvinnu,

2) hann þekkir ekkert annað en þetta líf í ósvinnu.

Hvernig á hann þá að vera að rembast við að lifa einhverja meinlætastæla, þegar honum finnst lífið í stakasta lagi án þess!!??

-Nú er að koma til barnanna á ný hið ævaforna menntunarkerfi, vitundarþroskamenntun (37.).

Nú munu allir sem eru að fæðast inní satyuga læra að sjá og læra að komast í Glasi hinn gulllaufgaða skóg.

Þróaðir menn eru að fæðast á sinni þróunarbraut til þess að ná fullkomnun.

Þeir fæðast í sat-yuga

-En Syn, hvernig vitum við svo hvort þokast í rétta átt? Hvernig er hægt að gefa sjálfum sér einkunn í tærleika? Verðum við vör við þegar við komumst í Glasi og í Valhöll?

-Prófaðu heilalínurit. EEG.

-Ha?

-Það mælist með ritun heilabylgna hvert samræmið eða ósamræmið er milli þeirra í heilanum.

©GlobalCountry

Fred Tavis og Alexander Arenander, ofl., sýna okkur samræmi um allan heila og sambönd milli fram og aftur og hliðanna hægri og vinstri við iðkun samsviðstækninnar TM.

Hér dugar ekki þykustu neitt sko -- ekki látast sem eitthvað..., og setja upp helgislepjusvip og -fas.

Þegar áhrif umhverfis og gjörða marka djúpt, eftir verður far rétt einsog grópað hafi verið í stein, þá erum við ekki tær.

Þegar áreitisáhrif umhverfis og samferðafólks hverfa okkur fljótt, rétt einsog gerð hafi verið rák í vatnsflöt, erum við skárri.

Þegar áreiti verkar á okkur einsog fingri sé rennt gegnum loft, þá er taugakerfi okkar tært og þjált.

Rák í stein, í vatn, í loft Já, við finnum Glaðheima.

Lífið verður bjart og fagurt, við hugsum um aðra, sjáum alla sem okkur sjálf.

Gleði yfir stundargamni er hverful,

en gleði í ævarandi drekku at Ægis veitir sýn á að allir menn eru þessi eilífa gleði og kærleikur.

-Hvaðan kemur allt hið ótæra, gruggurinn?

-Góð spurning.

Klaufaskapur! Skortur á þekkingu.

Strax í móðurkviði verður fóstrið fyrir áreiti.

Og við getnað drösla menn að auki einhverri óafgreiddri fortíð með sér inn í lífið, Skuldu inn í æviskeiðið sitt.

(Sjá Urði Verðandi Skuldu, 33.).

Reykingar, drykkja og eiturneyzla, t.d., rífa niður, eyðileggja, stríða gegn Þundarflæði. Stríða gegn uppbyggingu og heilbrigði. (39.,31.)

Vímuefni eyðileggja heila og taugakerfi.

Fóstur er viðkvæmt fyrir eitri,

-- og líðan móðurinnar hefur áhrif á þroska.

Líkaminn byggir upp og skapar.

Mönnunum ber að virða hann og hjálpa kroppnum sínum. Ekki eyðileggja hið fullkomna.

Neyta ætti „sannrar“ fæðu (39.),

þ.e. holls matar (10. heiðið uppeldi), fæðu sem hefur praña (lífsanda), er heiðarlega aflað, syndlaus, og gefin af kærleika,

og njóta fagurs umhverfis og fagurs mannlífs. Fleira en matur gerir menn grugguga.

Rifrildi, misklíð, árekstrar, ástleysi, virðingarleysi, eru óholl líkamanum. Forðumst slíkt og allt neikvætt.

Neytið einskis sem deytt hefur verið, því dráp er synd og sá sem etur tekur á sig synd.

Dráp eyðileggur þróunarferil lífveru sem á rétt á sínu lífi á jörðu. Ég skaut ekki, orti Jón úr Vör, en ég át. Ég át fegurð fjallanna.

Hann sá hve samsekur hann var með því að neyta þess sem drepið var.

Stríð eigi gegn Þundarflæði náttúrulögmálanna -- þeim ægikrafti sem stjórnar jú alheiminum snurðulaust í þróunarátt til fullkomnunar. Neytið sannrar fæðu, sattva-fæðu, tærrar fæðu með praña. (39.) Tamaskur matur gerir menn þunga og veika, hleður upp ama (39.) ama

अम

sattvagunni radjahgunni tamahgunni

radjaskur matur gerir menn of röska, og of virka, og fjótfæra um of í hugsun og framkvæmd.

reiði er radjó-gúna óheftur (sjá 3.)

Þám er þoka og sinnuleysi, og má ekki fara í öfgar þótt aðgát sé góð. Hugsanir og athæfi getur verið af ýmsum toga.

Sanni-Gunni, Rassíu-Gunni, Þáms-Gunni eru einnig í hugsunum okkar, gjörðum okkar, sem og í umhverfinu okkar og í fæðunni okkar.

Við erum það sem við neytum, og hugsum og gerum. (39.) Við meltum einnig atvik og umhverfi og viðmót annarra.

Hin sanna fæða breytist í ódjas þegar meltingin er fullkomin og við búum til sóma

lesið bækur eftir Hari Sharman, lækni, t.d. Awakening Nature„s Healing Intelligence, Expanding Ayurveda Through the Maharishi Vedic Approach to Health. Vinnan okkar þarf einnig að veljast með Satya-Gunna sem besta vin okkar í vinnunni, þótt Radjas drífi í hlutunum og Tamas sjái til að byggt sé á gömlum merg.

Aldrei hafa lifibrauð af drápi eða niðurrífandi framleiðslu. Viðbjóðslegt er að kvelja skepnur til dauðs.

Karfinn fær kafaraveiki, svo augun spýtast útúr höfðinu, með tilheyrandi kvöl. Syndug vinna, syndugur matur, skítugir peningar sem verða til með kvöl og deyðingu.

-Er þá syndin í líkamanum?

Hvað er það eiginlega sem kemst í gegnum síuna þína?

tær líkami, gruggugur líkami

er tærleiki líkamans tengdur tærleika sálarinnar?

-Já, gruggur í frumum líkamans kemur í veg fyrir framþróun, ótært taugakerfi, fullt af streitu, er mælikvarði á „íbúann“, mælikvarði á tærleika sálarinnar.

streita,

rangt mataræði fullt af synþ, gruggugar hugsanir,

fláræði, fals, illvilji.

En í raun er einfalt að búa sér tæran kropp: Fremjið valkyrju sýknt og heilagt alla ævi.

Valkyrja er fagur og fíngerður huglægur gjörningur. Hún þjónar vitund, Óðni hvers manns.

Það er vígsla.

Maður vígir sig altæran, smátt og smátt.

Vé, hið helga, vígja, ginnunga vé (himinninn mikli)

vidñj vayúna (hið bjarta tæra, m.a. helgt hof), vííhaara vihaaya vedi ve (vernda)

þýðir ýmislegt í þessa áttina:

altari (alto hár; ferköntuð upphækkun í helgu hofi/véi) vefa, skilja eftir, búa til,

hafa rétta þekkingu

skilja að, skilja frá, aðgreina -- ofl.

Vígsla getur ekki verið veraldleg athöfn, loforð, prótúrkollur, uppkokkuð serimonía, -- hversu góður sem viljinn er.

Slíkt er veraldlegt athæfi sem skilar ekki tærleika.

Menn eru að setja eitthvað á svið, en það er innantómt. Aðeins yfirborð, innihaldslaust. Aðeins hugsanir, en í vantar upprunann.

Hið eina sem vígir mann tæran í alvöru er að hnýsast niður, sóast iðla. Syndakvittun keypt fyrir peninga, friðþæging, er veraldlegt plat,

er ekki sama og veizlan at Ægis þar sem Vilbjörg mun vaka (2.).

Sleipnir er viljugur og þjáll þegar hann er tær.

Sleipnir fer ekki inn í Ásgarð. Hann er aðeins fararskjóti. Vitund gefinn vitund

far að finna opt

Menn lauga sig í tívatúni þar sem ekki eru þursamegir III ámáttkir mjök: Sattva-Gunni, Radja-Gunni, Tama-Gunni.

(Sjá 5. skræðu, tefla í túni unz koma...)

Á Gunnanna sviði, sem er veröld öll, er vítahringur Þjóðvitnis búinn þeim sem ekki fremja valkyrju sér til tærleikavígslu.

stungin svefnþorni,

-Hvernig lendum við í svona vítahring, blíða Syn, án þess að sjá það? Hvernig vitum við hvort við erum tær eða gruggug, hvort þú synjar eður ei?

-Mennirnir vita oftast ekki, sjá ekki, að þeir eru í endalausu hringferli sem leiðir ekki fram á við.

Það er vandamálið við vítahring, að sá, sem í honum lendir, er leiksoppur hans. (4.)

Menn skemmta sér allt of vel, eða verða óskaplega leiðir.

vítahringur gjörða hins ósvinna manns

ævi eftir ævi, ef ekki er framin valkyrja og sóast.

* Langanir,

* framkvæmd til að ná markinu,

* áhrifin sem eftir sitja (jafnvel án nokkurrar vitneskju þar um), * sem verða á nýjan leik kveikjan að nýjum löngunum.

(4., Þjóðvitnir.)

Hjól er hið góða hringferli.

Það er aðeins ein leið út.

(sjá Þjóðvitni og Ull í 4. skræðu) Einkunn í tærleika?

Fyrir utan EEG þeirra sem valkyrju og dhyaana stunda? Já,

í Glasi sést að allt sem lifir er Glaðheimar, er Ægir,

er himinvíðáttan sem guðaspjöllin segja frá.

Vandamálið er að þeir sem fyrir utan eru sjá þetta ekki enn, og skilja ekki þegar verið er að lýsa svona gleði fyrir þeim.

Þeir þekkja aðeins hina hverfulu gleði heimsins.

Rannsaka aðeins efni og hugtök sem þeir skoða utanfrá. Þess vegna er fræðslan nauðsynleg.

Annars staðnar heimur mannanna.

Með vígslu til tærleika (TM-tækniiðkun) komast mennirnir útúr vítahring gjörða og áhrifa þeirra -- sem valda nýjum löngunum í hið endalausa!! Allar gjörðir og langanir mannanna ættu eingöngu að vera í þágu

þróunar.

Eðlilega eðlilegar og Týréttar.

Ullur, bál þekkingar, brennir Gymisgarða og eyðileggur vítahringinn

Þeir menn sem þannig lifa, eru einherjar og ganga um í Glasi á sinni ævi.

******** *********

ISBN 978-9935-409-05-8

Þekkingin mikla sem finna má í þessum Óðsmálum inum fornu kemur frá maharishi mahesh yogi, heims mesta eðlisfræðingi og kennara, frá vishva (heims) shanti (friðar) raastram (ríkinu), _. maharishis hugmynd er að finna

sanaatana dharma (hið eilífa sem uppi heldur) í menningararfinum okkar.

Þekkingin er ægidjúp og spannar hið veraldlega og samhitaa /ginnungagap /samsvið allra náttúrulögmála /„stjórnarskrá alheims”. Aðeins skilningur á þessu hvoru tveggja til samans getur borið nafnið þekking. Úr hinu óskapaða kemur allt hið hverfula. Með iðkun samsviðsvísindanna og -tækninnar er unnt að öðlast þessa 200% þekkingu. Lifa 200% lífi, .... puurnam adah puurnam idam... aaschariavat (undur) er grundvallarraunveran kölluð (stofn -char frb.tsjar), a-char, hið óhagganlega. Undur raunverunnar eru torræð inum grugguga manni -kölluð „Mystics of Reality”-, auðskilin inum tæra manni: „ek em ginnungagap”. aham brahmasmi. Til heilla er í lífi hvers manns að kynnast þekkingunni miklu af eigin raun.

Sjálfur leið þú sjálfan þig. Ég gefinn sjálfum mér. Til þess er samsviðstæknin TM, auðlærð og einföld, eðlileg, náttúruleg -- og nauðsyn hverjum manni í daglegu lífi. Iðkun samsviðstækninnar og -vísindanna, TM®, gerir taugakerfi manna tært, hugan skarpan, flýtir þróun einstaklinga og veraldar í átt til fullkomnunar, gerir 192 ríki heims sjálfstæð friðsöm fullvalda: Friðsamir einstaklingar, friðsamar þjóðir, friður í heimi. Fullkomið samræmi þjóðarvitundar hverrar einustu þjóðar á jörðu veldur friði. Við heyjum frið með vísindum og tækni sem maharishi kennir. (globalcountry.org) Siðþekking er að þekkja forna sið og dýpt hans, að þekkjast forna sið og lifa Þundarflæði í sátt við náttúrulögmálin, hverra forsetar guðin okkar eru.

Ekki kann góðri lukku að stýra að stríða gegn lögmálum náttúrunnar. Það skiljum við sem forna sið þekkjumst.

Eigin menning þjóða, upprunaleg í umhverfi sínu, upprunaleg meðal fólksins, er til heilla sé hún í heiðri höfð. Aðflutt menning, hversu „samtvinnuð” sem hún kann að vera sögð --til að afsaka eða réttlæta hana-- er rótlaus á rótföstum meiði og tærri þekkingu forfeðranna. Séu aðfluttar skoðanir taldar „samtvinnaðar“ íslenzkri menningu, þarf að skilgreina upprunalega íslenzka menningu í því samhengi. Það er ætlun Óðsmála.

Hver þjóð ætti að lifa sinn forna eigin sið (svadharma). (paradharma), annarra þjóða kerfi sem þröngvað er uppá þjóð, býður æ heim hættu.

Við þurfum skilning á ginnhelgum svinni, skulum nema upp fimbulrúnir, og þurfum að geta lifað ið hulda Mímisbrunnsdýpi tilverunnar áreynzlulaust ásamt vöku og svefni, í leik og í starfi. Þaðan kemur meðbyr. Ljá skulum við auga að veði til að öðlast Mímis vizku og minni.

Tæknin til að „nýsast niður” gerir okkur kleift að taka aðeins Týréttar ákvarðanir í þróunar átt, í flæði með Þundu.

Við þurfum að komast í Valhöll sprelllifandi og sem fyrst á þessari okkar ævi.

.

Óðsmál in fornu 40 Kálfholtslækjarhljóð Goþrún dimmblá Guðrún Kristín Magnúsdóttir

***** .